Mei 1 & 2: Duomo - Museo dell'opera & Battistero

Museo dell'opera del Duomo

Alle kunstwerken die ooit de kerk sierden, zijn namelijk verzameld in het Museo dell’Opera del Duomo, dat meteen achter de kerk ligt. Ooit was dit een vrij stoffig museum, dat niet meteen tot de verbeelding sprak – maar nu is het een inspirerende reis door de geschiedenis van het bekendste monument van Florence: il Duomo.

Na een grootscheepse restauratie – waarbij het achterliggende Teatro degli Intrepidi bij het museum werd betrokken – opende het museum op 29 oktober 2015 zijn deuren om bezoekers een geheel nieuwe kijk te geven op het boegbeeld van Florence.

Maar liefst 750 kunstwerken zijn er verzameld in het nieuwe museum, verdeeld over 25 zalen (waarvan er een twintig meter hoog en veertig meter breed is), waarmee het de grootste Florentijnse beeldenverzameling ter wereld is.

Het is een wervelende collectie van beelden uit de middeleeuwen en de renaissance, allemaal gemaakt voor de Duomo, het Battistero of de Campanile, van marmer, brons en zilver, vervaardigd door onder anderen Arnolfo di Cambio, Donatello, Michelangelo en Luca della Robbia.

Zaal van het Paradijs

Hun namen schitteren je tegemoet als je naar de eerste zaal van het museum loopt. Je oog wordt als vanzelf naar de Sala dell’Antica Facciata (ook wel Sala del Paradiso genoemd), met een levensgrote constructie van de oude façade van de Duomo, naar een ontwerp van Arnolfo di Cambio (1296).

Zijn ontwerp werd nooit voltooid (het moest in 1587 worden afgebroken voor de komst van de nieuwe façade) maar schittert nu in een uniek samenspel van veertig standbeelden en zestig decoratieve stukken.

Maar niet alleen de voorgevel van de Duomo is gebouwd zoals hij ooit was: ook de originele bronzen deuren van het Battistero, met schitterende voorstellingen van Lorenzo Ghiberti, zijn in het museum te zien – precies tegenover de Duomo. Zo is het hele stuk Domplein tussen de Duomo en het Battistero nagebouwd. Een bijzonder stukje stad, dat in vroeger tijden de naam paradiso droeg – vandaar ook wellicht Michelangelo’s bijnaam voor de deuren van de doopkapel.

Porta Sud

Tino di Camino "Cristo benedicente"

Galleria del Camanile di Giotto, met zestien levensgrote beelden die onder meer Andrea Pisano en Donatello maakten voor de klokkentoren en de ruim vijftig reliëfs die de zijden van de toren sieren.

Nicolo Barabino

Giovanni Bandini "Busto di santa Maria Maddalena"

Donatello’s Maria Magdalena, gemaakt van populierenhout.

Michelangelo’s Pietà

Een hele zaal is gereserveerd voor Michelangelo’s Pietà Bandini, die tot 1980 in de Duomo pronkte. Officieel is het beeld geen Pietà in de oorspronkelijke betekenis van het woord, maar een weergave van de kruisafneming, met naast Maria en Jezus ook Maria Magdalena en Nikodemos, wiens gezicht veel weg heeft van dat van Michelangelo.

Uiteindelijk zou Michelangelo’s assistent hem tot kalmte hebben gemaand, waarna het beeld werd verkocht aan Francesco Bandini, een vriend van Michelangelo en tevens beeldhouwer en architect, die het in zijn tuin in Rome plaatste. Het schijnt dat Vasari nog wel heeft geprobeerd om het beeld op Michelangelo’s graf in de Santa Croce in Florence te laten plaatsen, maar zover kwam het niet. Wél kwam de Pietà eind zeventiende eeuw terug naar Florence, waar het eerst een plek kreeg in de Medici-kapellen en vervolgens werd verhuisd naar de Duomo.

In de Galleria delle Cantorie weten de koortribunes van Donatello en Luca della Robbia je te verleiden, met hun prachtig gebeeldhouwde zangers en muzikanten.

Deze koortribunes waren zowel bedoeld voor de koorzangers als voor de orgels.

Tot 1688 schitterden de tribunes in de Duomo, maar in dat jaar werden ze te klein en te gedateerd bevonden voor het huwelijk van Ferdinando De’ Medici.

Indrukwekkend is ook de Galleria della Cupola di Brunelleschi,

die zoals de naam al doet vermoeden is gewijd aan het wonder van Brunelleschi’s koepel,

met de originele houten modellen van de koepel en de lantaarn en een interessante video over de constructie van dit architectonisch hoogstandje.

Vanop het dakterras heeft men een uniek zicht op de koepel zelf.

Battistero

Het Battistero (Baptisterium oftewel Doopkapel) is naar alle waarschijnlijkheid

het oudste gebouw van Florence. De doopkapel is gewijd aan Johannes de Doper,

die tevens de beschermheilige van de stad is.

Tot aan de twaalfde eeuw deed het gebouw niet alleen dienst als dienst als doopkapel, maar ook als kathedraal. Toen de Duomo verrees, werden er echter alleen nog doopvieringen gehouden. Tot de negentiende eeuw werden de meeste kinderen die in Florence en omgeving werden geboren hier gedoopt, dus ook bekende Florentijnen als Dante en Michelangelo.

Het mooiste van de doopkapel bevindt zich boven je hoofd.

Het plafond is bedekt met letterlijk schitterende mozaïeken.

De Duomo zelf heb ik s'anderendaags bezocht,

ik heb de koepel niet beklommen, de wachttijd was onmogelijk.

De Cattedrale di Santa Maria del Fiore of kortweg de Duomo is de kathedrale basiliek en

het dominerende symbool van de Italiaanse stad Florence.

Het is de op drie na grootste kathedraal van Europa.

De kerk is gewijd aan de Heilige Maagd Maria. In 1296 werd met de bouw van de kathedraal begonnen.

Van grootse proporties. Het schip is maar liefst 153 meter lang, de koepel bijna 46 meter. De kathedraal moest de machtige positie die Florence toentertijd had uitstralen. Overigens heeft de bouw enkele eeuwen geduurd.

Eerst kwam de bouwmeester, Arnolfo di Cambio, om het leven.

Later ontstond er veel discussie over het ontwerp, dat diverse malen werd aangepast.

Uiteindelijk werd een speciaal benoemde commissie het in 1368 eens, desondanks was de koepeloverwelving van Filippo Brunelleschi pas tegen het midden van de vijftiende eeuw af.

Het was de grootste koepel van zijn tijd en zonder de traditionele steunconstructie.