April 22 : Museo Stibbert - Borgo Santissimi Apostoli
Zaterdag, dus geen school, agenda bijgewerkt en programma voor de komende dagen opgemaakt.
Ik besluit om het Stibbert museum te gaan bezoeken, dat behoorlijk buiten het centrum ligt.
Dit wordt een hele onderneming. Ik koop een 'Carta Agile' voor 10€ en zoek de busroutes op: Bus 6A van Borgo San Frediano naar het Stazione Centrale, waar ik de volgende bus 14B moet vinden (halte verplaatst) tot halte Lorenzo Il Magnifico om daar bus 4 te nemen tot nabij mijn eindbestemming, maar ook daar is de route verplaatst wegens werken.
Ik ben er uiteindelijk, met wat hulp, toch geraakt, na heel wat afstand te voet te hebben afgelegd.
Ik wandel voorbij de prachtige Baden Powell tuinen.
Federico Stibbert (1838-1906), de verzamelaar die in de villa op de heuvel van Montughi woonde, behoorde tot de geraffineerde wereld van schrijvers en letterkundigen, Engelse kunstamateurs en anderen die in de 19e eeuw het leven van Florence binnengingen.
Toen de originele villa te klein werd voor de collecties die Stibbert met grote passie bewaarde, waarschijnlijk al aan een museum denkend, werden verschillende toevoegingen gedaan door beroemde kunstenaars zoals de architect Giuseppe Poggi, de schilder Gaetano Bianchi, de beeldhouwer Passaglia, die heeft bijgedragen aan de hedendaagse verschijning van een van de meest waardevolle voorbeelden van musea uit de 19e eeuw.
Zelfs het uitgestrekte park rondom de villa werd gereorganiseerd met een nieuw definitief arrangement dat het een van de mooiste tuinen van Florence maakt.
In 1906 ging de collectie over naar de gemeentelijke administratie. Tegenwoordig beschikt het museum over 10 zalen om de uitgebreide collecties van Stibbert tentoon te stellen, vaak van de meest uiteenlopende oorsprong. Het meubilair zelf bevat zeer waardevolle meubels zoals vele kisten die dateren uit de 15e eeuw, anderen van Lombard oorsprong uit de 18e eeuw, naast een buitengewone tafel in malachiet afkomstig van Demidoff.
De overgrote meerderheid van de wapens is Europees, hoewel er ook oosterse, perzische, Indiase en islamitische voorbeelden zijn.
Een bijzonder suggestieve blik wordt geboden door de parade van paarden en ruiters die volledig uitgerust zijn om de Italiaanse, Duitse en Islamitische wapens en pakken van harnassen uit de 16e en 17e eeuw te vertegenwoordigen.
Het museum toont ook een zeer belangrijke groep Japanse wapens, met tientallen wapens en honderden zwaarden, die de grootste verzameling van dit soort buiten Japan vormen.
Een andere belangrijke groep werken wordt vertegenwoordigd door de porseleinen en majolicas, geproduceerd in de belangrijkste Italiaanse en buitenlandse fabrieken. Dit museum heeft echter zijn reputatie te danken aan zijn wapencollectie en harnaspakken bestaande uit een ongelooflijk aantal variërende en zeldzame stukken, variërend van de 15e tot de 17e eeuw.
Ik vind de bus 4 terug die ik neem tot de Piazza San Marco, waar ik enkel nog de frescos van Fra Angelico in het klooster kan bezoeken.
Ik beschrijf dit in mijn bericht van 5 Mei wanneer ik terugga om ook de Kerk en de rest van het klooster te bezoeken.
Ik besluit om het Stibbert museum te gaan bezoeken, dat behoorlijk buiten het centrum ligt.
Dit wordt een hele onderneming. Ik koop een 'Carta Agile' voor 10€ en zoek de busroutes op: Bus 6A van Borgo San Frediano naar het Stazione Centrale, waar ik de volgende bus 14B moet vinden (halte verplaatst) tot halte Lorenzo Il Magnifico om daar bus 4 te nemen tot nabij mijn eindbestemming, maar ook daar is de route verplaatst wegens werken.
Ik ben er uiteindelijk, met wat hulp, toch geraakt, na heel wat afstand te voet te hebben afgelegd.
Ik wandel voorbij de prachtige Baden Powell tuinen.
Federico Stibbert (1838-1906), de verzamelaar die in de villa op de heuvel van Montughi woonde, behoorde tot de geraffineerde wereld van schrijvers en letterkundigen, Engelse kunstamateurs en anderen die in de 19e eeuw het leven van Florence binnengingen.
Toen de originele villa te klein werd voor de collecties die Stibbert met grote passie bewaarde, waarschijnlijk al aan een museum denkend, werden verschillende toevoegingen gedaan door beroemde kunstenaars zoals de architect Giuseppe Poggi, de schilder Gaetano Bianchi, de beeldhouwer Passaglia, die heeft bijgedragen aan de hedendaagse verschijning van een van de meest waardevolle voorbeelden van musea uit de 19e eeuw.
Zelfs het uitgestrekte park rondom de villa werd gereorganiseerd met een nieuw definitief arrangement dat het een van de mooiste tuinen van Florence maakt.
Een carnavalscene van Brueghel De Jonge |
Een bijzonder suggestieve blik wordt geboden door de parade van paarden en ruiters die volledig uitgerust zijn om de Italiaanse, Duitse en Islamitische wapens en pakken van harnassen uit de 16e en 17e eeuw te vertegenwoordigen.
Een andere belangrijke groep werken wordt vertegenwoordigd door de porseleinen en majolicas, geproduceerd in de belangrijkste Italiaanse en buitenlandse fabrieken. Dit museum heeft echter zijn reputatie te danken aan zijn wapencollectie en harnaspakken bestaande uit een ongelooflijk aantal variërende en zeldzame stukken, variërend van de 15e tot de 17e eeuw.
Ik vind de bus 4 terug die ik neem tot de Piazza San Marco, waar ik enkel nog de frescos van Fra Angelico in het klooster kan bezoeken.
Ik beschrijf dit in mijn bericht van 5 Mei wanneer ik terugga om ook de Kerk en de rest van het klooster te bezoeken.
Op de terugweg ontdek ik, nabij de Ponte Vecchio het verrassende kerkje van de Santi Apostoli e Biagio op de Piazza del Limbo, zo genoemd omdat het ooit een begraafplaats was voor ongedoopte zuigelingen die, zoals beschreven in Dante's Goddelijke Komedie, in het limbo ( voorgeborchte) terecht kwamen.
De kerk van de Heilige Apostelen is een van de oudste kerken in Florence en is ook wel bekend als de oude kathedraal van
Florence.
Volgens een inscriptie (kopie) rechts boven de ingang zou Karel de Grote in het jaar 805 de eerste steen hebben gelegd.
De kerk heeft een vroegchristelijke stijl, de kolommen in groen Prato marmer hebben ongelijke kapitelen en zouden uit de
Romeinse thermale baden komen die in de buurt waren, en dateren uit de
eerste eeuw voor Christus.
Het houten plafond werd gebouwd in 1333, terwijl
de mozaïekvloer werd hersteld en talrijke grafstenen
van beroemde families bevat.
In de onderkant van de linker gangpad is er een
tabernakel in polychroom majolica van Giovanni della Robbia.
Tabernakel in geglazuurd terracotta van Giovanni della Robbia |
Reacties
Een reactie posten