Mei 10 : Pistoia

Woensdag 10 Mei:  Mieke vertrekt, wordt opgehaald om 8u45.

Ik besluit om  rond de middag naar Pistoia te vertrekken  (30 minuten me de trein).

Een mooi, rustig stadje met enkele bijzondere  bezienswaardigheden.

PISTOIA, ontstond in de tweede eeuw voor Christus op de aangeslibde grond van de rivier de Ombrone. Het was een oppidum, versterkte plaats in pre-Romeinse of Romeinse tijd, dat in de oorlog tegen de Liguriërs als steunpunt voor de Romeinse troepen fungeerde.

Langs de Piazza Treviso en de Via Vannucci kom ik op de Piazza Garibaldi, waar een markt gehouden wordt, die tijdelijk het zicht belemmerd.

San Giovanni Fuorcivitas

12. 

Deze gevel is een schoolvoorbeeld van de Pisaanse stijl: groen en wit marmer, blinde bogen en arcaden. Het huidig uitzicht is het resultaat van aanpassingen uit de 14de eeuw aan de originele gevel die stamde de 12de eeuw.

Cattedrale San Zeno

Ook hier komen de typische wit-groene strepen terug. Het voorportaal kwam er pas bij begin de 14de eeuw, maar met de bouw van de kerk werd al in 1108 gestart. 

De meest opvallende bezienswaardigheidbinnen bevindt zich in een zijkapel, de Capella di San Jacopo. Daar staat het zilveren altaar van St.-Jacobus. 

Er werd bijna 60 jaar aan gewerkt door verschillende goud- en zilversmeden. Er staan honderden figuren op afgebeeld, taferelen uit het Nieuwe Testament en het scheppingsverhaal. 

Battistero

Ook deze doopkapel heeft opnieuw de specifieke bouwstijl met witte en groene marmeren strepen. Het baptisteriumwerd gebouwd volgens de plannen van Andrea Pisano. Naast het portaal hangt een kleine buitenpreekstoel. Boven de toegangsdeur zie je afbeeldingen van Johannes de Doper, St.-Rochus en de Madonna met Kind met daarbij ook taferelen uit het leven van Johannes de Doper, maar daarvoor moet je van dichtbij kijken.

Ospedale del Ceppo

Deze kleurrijke fries in terracotta is het resultaat van kunstenaars uit de school van Della Robbia. De Ospedale del Ceppo was een voormalig vondelingenhuis uit begin 16de eeuw en werd nadien uitgebouwd tot hospitaal. Tot 2013 was het nog in gebruik als ziekenhuis. Het gebouw kan jammer genoeg niet bezocht worden.

Het Pistoia Ondergrond Museum

Het museum was gesloten maar ik had het grote geluk om toch een privé rondleiding te krijgen in deze 'geheime onderwereld'.

De totale lengte van de ondergrondse rondleiding is 1800 meter en duurt ongeveer 80 minuten.

Het rondleiding  begint met een bezoek aan het vroegere amphitheater (kleinste in de wereld) waar anatome lessen gegeven werden.

This spectacular walk in the Pistoia Underground Museum, which at one time joined the area of Porta al Borgo with the Fortezza di Santa Barbara, was opened in 2010 after 5 years of work to excavate and restore much of what we saw today...and there are even plans to continue to explore and enlarge the area.

We komen terug boven/buiten aan het hedendaagse Onderzoekslaboratorium.

Terassen langs de Via Carmine 

De marmeren preekstoel van Giovanni Pisano familie is het pronkstuk in deze kerk. Opvallend is dat de preekstoel los staat, dus niet in verbinding met de muur of pilaar. De reliëfs tonen taferelen uit het Nieuwe Testament. Andere preekstoelen van de Pisano familie, ook broer Nicola hielp mee, zijn te zien in Siena en Pisa. Het houten kruisbeeld, merk de aangeklede Christus op, is eveneens van Giovanni Pisano. Heel wat moois te zien dus in de Chiesa di Sant Andrea.

The church was built by the Jesuits, who had settled in Pistoia by 1636. The funds for construction and interior decoration were given by the jurist Giovanni Visconti and the Pompeo Baly Gerosolimitano.^[1] Others involved included the Cardinal Rosipigliosi (later Pope Clement IX and nephew of Baly) and the bishop Alessandro Caccia. This bishop laid the first stone in 1647, and the interior was sumptuously decorated. The church was consecrated for service in 1685. The exterior remained incomplete, and is still only a rough brick facade. The Jesuits were expelled from the church and adjacent seminary in 1773, and replaced by the Congregation of the Holy Spirit leading to the change of dedication.^[2]

Terug op de Piazza del Duomo ga ik het Museo Civico  in het Stadhuis bezoeken.

Het Palazzo Comunale, of met andere woorden het stadhuis, huisvest niet alleen de gemeentelijke dienstgebouwen,maar ook het Museo Civico. Het palazzo Comunale kende een bouwtijd van bijna 100 jaar, afgerond in 1385. Opvallend hier is het zwartmarmeren hoofd en de hand boven het hoofd die het vastgrijpt. Ook de 2 lengtematen tegen de gevel naast de toegang zijn speciaal, want een meter zoals wij die kennen blijkt korter te zijn dan een authentieke Toscaanse meter. Er is vrije toegang tot bij de binnenkoer en tot de eerste 2 verdiepingen. Het stedelijk museum, Museo Civico, met werken van minder gekende schilders uit de regio is betalend.

"Miracolo 1953" van Marino Marini

The Basilica of the Madonna dell’Umiltà is situated in Pistoia and is a remarkable example of Renaissance architecture. 

The first stone was laid in 1495 under the direction of the architect Giuliano da Sangallo, before continuing in the mid-1500s, under the leadership of Giorgio Vasari, according to the wishes of Cosimo I. Vasari was responsible for the dome, an architectural element visible all over Pistoia that is a clear reference to Brunelleschi’s dome in Florence.

The opulence of the interior was developed thanks to wealthy churchgoers who ensured that the church acquired magnificence over time. The side chapels were decorated according to the wishes of important local families, such as Rospigliosi. The main altar stands out, crafted by Pietro Tacca, a student of Giambologna.