Pallazzi & Torri (overzicht)

In de 11e en 12e eeuw bloeide Florence op en werd elke dag rijker en machtiger 

Nobele families die in de stad woonden waren vaak in disputen verwikkeld met elkaar, en velen bouwden grote, uitbundige torens naast hun palazzo's om zo op te scheppen over hun rijkdom. Maar de torens hadden ook een verdedigingsfunctie; de families konden via een valluik onderin de toren ontsnappen naar ondergrondse gangen zodra de disputen uit de hand liepen.

Het paleis werd gebouwd door de familie Mozzi tussen 1260 en 1273 als een vestingwerk voor de Ponte alle Grazie. De prominente familie Mozzi was in het verleden vervolgd vanwege zijn Guelph-neigingen. Paus Gregorius X, hertog Robert van Anjou en de hertog van Athene waren in het paleis te gast.

De wijk San Jacopo beschikt over het grootste aantal woningtorens van de stad. Deze torens maakten deel uit van de paleizen van de rijkste families van de stad en waren een symbool van hun macht. Hoe hoger de toren was hoe rijker en machtiger de families waren. De meeste torens zoals we ze nu zien zijn omwille van veiligheidsredenen lager dan oorspronkelijk gebouwd. 

Torre dei Barbadori 1 (Borgo San Jacopo n° 54): Dit is de eerste toren in de straat die toebehoorde aan de familie Barbadori en is tevens één van de best bewaarde middeleeuwse torens (12de eeuw) uit de wijk. Rechts van de toren bevindt zich het pleintje Piazzetta dei Barbadori van waaruit je een prachtig zicht krijgt op de brug Ponte Vecchio.

Torre dei Belfredelli (Piazzetta degli Angiolieri): Deze toren die bedekt is met klimop bevindt zich rechttegenover de Torre dei Barbadori 1 en is één van de mooiste van de wijk. De laatste verdieping werd in de 20ste eeuw toegevoegd waardoor de toren één van de hoogste van Firenze is. het is tevens de enige toren die een privé tuintje heeft.

Torre dei Marsili (Borgo San Jacopo n° 17): Dit is voor velen de mooiste woontoren van Firenze, ondermeer door de geglazuurde terracotta beelden die op de gevel zijn aangebracht in de 19de eeuw door de toenmalige eigenaar Giuseppe Sorbi die er als goudsmid werkte en op de onderste verdieping zijn atelier had.